1517.
-
bir yazarın ölümüdür. tanısanız da tanımasanız da üzer, sözlüğe giresiniz gelmez.
bir sonsuz rüyaya açılmış gözler
yummayın, yummayın kirpiklerini!
kim ondan daha çok hayatı özler.
çağırıyor çağırıyor sevdiklerini.
gelmiyor, gelmiyor o yüzler niçin?
kaybolmuş koynunda onlar da hiçin
bilmiyor boyunun ölçüsü için
başının ucuna geldiklerini.
bilmem ki adını onun kim saklar?
şimdiden unutmuş onu kucaklar.
besbelli üşütür soğuk topraklar
soymayın, soymayın giydiklerini
ahmet kutsi tecer
