4 temmuz 2009 dream theater istanbul konserinde sound checkte çalarak, bizi sinir küpü olduğumuz sırada sakinleştirmeyi başarabilecek belkide tek şarkıydı. Take the time zamanı yakalamamızı tavsiye ederken orda güvenliği yuhlamak yerine anı iyi değerlendirmeye çalışmamız gerektiğini hatırlattı ve başladık kuyrukta mırıldanmaya. iyi taktik bulmuşlar valla; ''kusura bakmayın konser geç başlayacak gençler,alın take the time'den bir iki kısım, hoplayın zıplayın bununla oyalanın.'' Bir de konserde çalsaydınız be abicim ..
Gelelim şarkıya, i&w deki tüm şarkılar gibi buda kusursuzdur. şarkıda labrie'nin vokali çok sağlam gider. Labrie'nin söylerken zorlandığı şarkılardan biridir, çünkü gerçekten olağanüstü kullanmıştır sesini. Myung bir harikadır, Kevin moore'un jordan rudess'dan farkı bir kez daha görülür, onun duygu dolu notalarıyla ayrı bir güzellenir şarkı. Portnoy ve petrucci her zamanki gibi şarkının mükemmelliğe ulaşmasında en büyük etkenlerdir. Kısacası bize dinlenesi bir şarkı kazandırmıştır dream theater üyeleri.
