turgut uyar bu şiiri okurken, ki ussuz durursan sen de duyabilirsin, sesimi keserim. sesini keserim her şeyin. bir tek ses yeter. o da bu ses:
"seni sonsuz biçimde buldum o biçimi almıştın
sandviçlerle, kötü şehirle, terle başbaşa kalmıştın
yürüdü üstüne herkesin neonu, herkesin babaannesi
herkesin en eski olan kökü, en eski hanesi
yeşili bozup suya çevirdin, akşamı sonsuz uzattın
ne buldunsa o akşama uygun, ne buldunsa ona kattın
sen bir atmacanın en uzun çığlığısın, her türlü gökte
göğü büyüttün, otobüsleri aldın, şehirleri ufalttın
seversin diye söylerim her şeyi, sana uygun olsun
çünkü her şeyin birbirine uygununu sen bulursun
gel ellerini ver en güzel ellerini öyle
ruhum, ateş yüreğim, kokum birlikte öyle..."
...
çok güzel şiir di mi? lakin bir turgut uyar şiiri, asla bir kere okunduğuyla kalmamalı. başa dönelim sevgili reji...
"seni sonsuz biçimde buldum o biçimi almıştın
sandviçlerle, kötü şehirle, terle başbaşa kalmıştın
yürüdü üstüne herkesin neonu, herkesin babaannesi
herkesin en eski olan kökü, en eski hanesi
yeşili bozup suya çevirdin, akşamı sonsuz uzattın
ne buldunsa o akşama uygun, ne buldunsa ona kattın
sen bir atmacanın en uzun çığlığısın, her türlü gökte
göğü büyüttün, otobüsleri aldın, şehirleri ufalttın
seversin diye söylerim her şeyi, sana uygun olsun
çünkü her şeyin birbirine uygununu sen bulursun
gel ellerini ver en güzel ellerini öyle
ruhum, ateş yüreğim, kokum birlikte öyle..."
...
böylesi daha güzel di mi?
mesai saatleri dahilinde çaktırmadan turgut uyar okuyanlar, bi gün masa altı votka yapmalısınız usta için. evet, kesinlikle...
meşguldüm ben. yorgundum. dalmıştım. sarhoş değildim ama hatırlayamadım. belki de sarhoş olmalıydım. buralardan bir votka kokusu geçmeliydi. şehri dolaşıp dolaşıp geri gelmeliydi. tam buraya. bu yazıya.
neyse...
çok güzel şiir di mi? uyar babanın, bu şiiri kime yazdığını biliyorsun.
peki sana şu fani hayatında, böylesine bir şey yazman için, böylesine ilham veren bir güzel oldu mu hiç?
peki o ilham servis edildi de, sen alabildin mi?
"bir yağmur yağsa da beraber ıslansak" senfoni'si var şimdi istanbullu bir yaz yağmurunun damlalarında. çok açık ve seçik ifade ediyorum böyle bir şiir -ses- yazmadan şu hayattan geçip gitmek istemem. bunu en ulvi amaç bellerim hatta. belledim. az önce. biraz önce. hani dedim ya, yağmur... ses... votka kokusu hayali... güzel... ilham... filan...
böyle belledim şimdilik.
şimdilik,
ya sonra?
"aşkım da değişebilir gerçeklerim de..."
...
hakkında yapılan hiç bir konuşma, ki genelde hepsi lakırdıdır, ki bu dahil, şiirin kendisinin muaazzamlığının yanından bile geçemez. o yüzden bi daha bi daha bi daha okumak bu şiiri. bi daha... be hey canına yandığımın turgur uyar'ı... tazeliyorum votkanı...
