kardeşim iyi allah rahmet eylesin de e bu adam her akşam benim yemek vaktimde neden evimde ya. yok hayaleti var mı, yok altın tabutu kaç dolar bilmem ne. kardeşim bu memlekette mahzuni şerifler öldü, bu memlekette muhlis akarsular, hasret gületekinler öldü, nesimi çimenler öldü. bu memlekette hablemitoğulları, uğur mumcular, kışlalılar öldü. hangi kanal günlerce yayınladı. 19 ocakta hrant dink öldü, 6 ay yayınladılar. ondan 5 gün sonra 24 ocakta uğur mumcu'nun ölüm yıl dönümüydü, bir tanesi bir dizisini yayından kaldırıp bir belgeselini yayınlamadı. maykıl ceksını sayın, sevin, yaşatın, anın hayatın her anında kalbinizde taşıyın. şunu da hatırlatırım: geçtiğimiz yıllarda, bir belediye çukuruna düşerek can veren orhan veli'yi anma gününde mezarı başında 7 kişi bir de yerel gazete vardı rahmetlinin.
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar;
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allahın adını,
Günahkar da sayılmazdı.
Yazık oldu Süleyman Efendi'ye
Mesele falan değildi öyle,
To be or not to be kendisi için;
Bir akşam uyudu;
Uyanmayıverdi.
Aldılar, götürdüler.
Yıkandı, namazı kılındı, gömüldü.
Duyarlarsa öldüğünü alacaklılar
HAklarını helâl ederler elbet.
Alacağına gelince...
Alacağı yoktu zaten rahmetlinin.
Tüfeğini depoya koydular,
Esvabını başkasına verdiler.
Artık ne torbasında ekmek kırıntısı,
Ne matarasında dudaklarının izi;
Öyle bir rüzigar ki,
Kendi gitti,
ismi bile kalmadı yadigâr.
Yalnız şu beyit kaldı,
Kahve ocağında, el yazısiyle:
"Ölüm Allahın emri,
Ayrılık olmasaydı."
