faşizm, emperyalizmin piçidir. bu durumda faşistte gayet açık bir şekilde korporatif ve işbirlikçi bir hareketin içerisinde ağzındak kan tadı ile dahil olmuş oligarşinin beslemesi hilat garibesidir.
faşizmin kısa vadede şiddetin dozajına bağlı olarak çözemediği hiç bir siyasi sorun yoktur, elbette uzun vadede bu sorunları da çözmüş sayılmaz. efendilerinin izin verdiği ölçüde milliyetçidir. faşizm yığınların ideolojisi olamayacaktır bu sebeple. ama ortalama bir ülkede %5i geçmesi de çok büyük bir problemdir her zaman. neyse konu faşist ise; faşizme gönül vermiş yolcudur. her insan evladı gibi bir düşüncesi vardır. doğal olarak. bir faşistin çok fazla içselleştirdiği dışavurumu vardır. bunun da en çok emperyal efendiler farkındadırlar. o sebeple bildiğin herhangi bir kamu iktisadi teşekkülü (bkz: kit) gibi tez zamanda özelleştirilip kurtulanmalıdır diye düşünür bu emperyal efendiler. zaten kurtulurlar da. çünkü faşizme de düşünmeyecek asker lazımdır. duygusal olmayan hayvan lazımdır. düşüneni sevilmez istenmez.
zamanla elbet hepsi büyür. zeka sabit kalsa da topluma uyulur gidilir.
