buradaki uygur kardeşlerimizin de dünyasını bambaşka şekilde alt üst etmiş soykırımdır.
tanıdığım uygur arkadaşlarım, belki ümidiyle beni arıyorlar. sakarya'dan, istanbul'dan, ankara'dan...
annem diyor kimisi, kimisi kardeşlerim, babam... sokaklarda rastgele insan öldürülen yerde ailem var diyorlar. hiçbiri haber alamıyor.
kimi atlayıp gitmeyi düşünüyor. ölüme gideceğini bile bile. kimi bu şartlarda burada okumaya çalışıyor. kimi, her ne kadar ailen iyiymiş, haber aldık desek de bir türlü rahat nefes alamıyor.
büyük şehirlerde yaşayanlar... doğu türkistanlılar için bir şey yapabilirsiniz. o kadar çaresiz gözlerle izlemeyin olayları. derneklerine gidin, onlarla birlikte olduğunuzu gösterin.
hatta bir akşam evinize, sofranıza davet edin birini. burada da bir ailesi olsun bu öğrenci kardeşlerimizin. sıcak bir yuvası, bir umudu...
