o boşluk hep vardır aslında. sadece üzerini örtmeye çalışırız. bazen sevgiliyle bazen yoğun bir iş yaşamıyla bazen eşle dostla. ama o boşluk aslında hiç dolmaz. tuzakların üzerini örten otlar nasıl çukura düşülmesini engelleyemiyorsa o boşluk duygusu da kaçınılmazdır.
