şişman olanların şişman olmayanlardan fazla olan özgüvenleridir.
hangi ortama girsem, hangi arkadaş grubuna baksam, hangi kalabalığa girsem özgüven patlaması yaşayan şişmanlarla mutlaka karşılaşıyorum. bu şişmanlar kilolarıyla doğru orantılı olarak bir özgüven sahibiler. bağıra bağıra konuşmaktan, kötü espriler yapmaktan, dikkat çekici giyinmekten imtina etmiyorlar. yani sözün özü ilgi çekmekten rahatsız olmuyorlar. bu da onların ne kadar özgüven sahibiolduklarını gösteriyor.
sanırım "ulan şişmanım diye herkes benden korkak pısırık olmamı bekliyo. şimdi onlara göstericem. eeh eytere bea." isyanıyla başlıyor bu özgüven.
şişman arkadaşları tebrik ederim. hem okan bayülgen de şişmandı bir zamanlar. *
