90lı yılların çocuk bünyesini atari salonlarından kurtaran yegane alet. herkeste bildiğimiz atarilerden varken segası olanlara mahallede ayrı bir gözle bakılırdı. bize de zamanında, abimle uğraşlarımız sayesinde cipsten çıkmıştı da ne mutlu olmuştuk yahu. sega güzeldi hoşdu ama pek yaygın olmadığından kasetleri zor bulunurdu. bu yüzden uzun süre aynı oyunları oynamak zorunda bırakıyordu insanı. en çok sevilen oyunu da açık ara sonicti. * neyse ahanda ekran görüntüsü:
