91.
-
şırnaktayım. bir yanımda gabar dağı tam karşımda bütün haşmetiyle cudi..
helikopter sesleri sıradanlaşmış..uzaklardan havan sesleri geliyor..askeri araçlar her yerde..
çocuklar burada kürtçe bağırıyor..kürtçe oynuyor..ben dillerini hiç anlamasam da benim çocukluğumdaki oyunların kürtçesini oynadıklarını biliyorum..
duvarlarında kurşun izleri evler...sanki fırçayla tek tek çizilmiş gibi kurşun delikleri...bu deliklerden sızan güneş..
hayat ne garip ya..
