birçoğunda para hırsı ve hastayı hor-hakir görme gibi eğilimler mevcuttur. vatandaş kendini eli mahkum olarak gördüğünden ne doktora ne hemşireye ve ne de hasta bakıcıya karşı sesini çıkaramaz zira burası türkiye dir ve ezilmişlik, çaresizlik içselleştirilmiştir burada. devlet memurundan, doktordan, polisten korkar insanlar. " aman an gelir işimiz düşer diye bu tip görevlilerin her türlü haksızlıklarına sessiz kalınır. "
ssk güvencesiyle gidilen tıp fakültesi hastanesinde profların doçentlerin sekreterleri hastalara veya hasta yakınlarına "doktorumuzun özel hastası olmak ister misiniz?" diye soru soruyorlar. bu tip bir muamele ile karşılaşan hastanın ya da hasta yakını insanların doktorlara karşı ne kadar sempatisi olabilir ki? paran kadar insansın, paran varsa seninle prof. doç. gibi doktorlar ilgilenir. hayat ve sağlık gibi insan için en önemli unsurların bu kadar paraya döküldüğü, piyasanın insafına bırakıldığı bir yerde doktorları sevmeme nedenlerini tartışmak bile abes kaçıyor.
