kitlelerin anlam ve özgürlüğe de sahip bir toplumsallaşma adı altında kullanma düşüncesi iktidarların gelip içinde yok oldukları bu sessiz yığın bir sosyolojik bütünlük ya da gerçeklik anti epik içine düştüğü dipsiz bir çukur ve bir emme biçimidir. akışkan, devingen, uyumlu hatta bütün isteklere aşırı derecede uyan ve katılmanın en aşırı ucu olan bir hipergerçek uyumluluk yumağı gibi soyut anlamda sekülerist bir kurguda iktidarın içinde bulunduğu güncel felaket, devrimin içine düştüğü iflas çukuru hiç bir zaman için patlamayacaktır. şiddet ikincil mesele.