lanetler olası bir haftadır kendisi.
hafta başlamadan önce bombasınızdır. "ne var oğlum, sabahlayacaz, kahve-sigara, konular da kolay zaten, yaparım, hallederim." cümleleri beyninizde dolanır durur. gün gelir, hafta başlar, yarın ilk sınavınız vardır. kitap açılıp da konuların içine daldıkça, üç buçuk üç buçuk olma oranı artar, yusuf yusuf çekilmeye başlanır, "lan biz bunları ne zaman işledik?" soruları beyni kurcalamaya başlar. akabinde arkadaşlara telefon açılır, burası neydi ya şunları hangi zamanda işlediniz diye soru yağmuruna tutulur. ilk gün azmiyle sabaha kadar çalışılır. an gelir, sınava gidilir. sınav kişiye bi güzel girer. neyse, ilktir, acemiliktir denir kafaya takılmaz. hala bir umut vardır. eve gelinir, uyunur. tam gaz bi şekilde uyanan bünye kendini dersin kollarına atar. ancak dünkü kadar istekli ve azimli değildir. bi müddet çalışır sonra kendini uykunun kollarına bırakır. o sınav da girer. sonrasında giren sınavlar acı vermemeye başlar. öyle geçer gider haftalar işte.
