sen gideli birkaç gün oldu; ama sanki hiç gitmemiş gibisin benim için. sanki yanımda gibisin; ama uzaksın yine de. tıpkı gecenin karanlığına uzak düşmüş bir ışık gibi. o ışık birkaç gün sonra yeniden parlayacak ve ben de seninle birlikte yeniden parlayacağım; çünkü öyle bir renge bürünmüşüm ki sensiz renklerin bile anlamı yok. sen gelince, yine herşey eskisi gibi olacak ve ben seni deli etmeye, üzmeye devam edeceğim; ama sen de hep beni sevmeye devam edeceksin. bunu bilmek çok güzel bir duygu; ama yine de ben yaptıklarımın hesabını belki birgün sana da öderim çok sevdiğim başka birine ödediğim gibi. demek ki, insan gerçekten en çok sevdiğini üzüyormuş anneciğim. gözlerindeki yaşları da silsin mutluluk. biliyorum ki gizli gizli ağlıyorsun, ben de belki ağlıyorumdur; ama sen beni yine de ağlamamış say...
