zamaninin en buyuk piyano virtuozu, yasaminin ilk donemini tam anlamiyla bir don juan olarak gecirmis, ikinci doneminde ise sanki bambaska bir insan olarak kendini hiristiyanliga vererek mistisizme burunmus, en cok solo piyano ve orkestra icin muzikler yazmis, son doneminde yazdigi psikiolojik ve soyut basyapitlar disinda, eserlerinin genelinde ayni tarz romantizm ve disavurumcu cosku ve taskinligi sergilemis macar besteci. fakat tum bu ilk donem eserlerinden birini hepsinden ayri tutarim ki, o da dante senfonisidir! inferno baslikli ilk bolumde cehennemin dibine kadar indiginizi hissettiginiz gibi, araf baslikli ikinci bolumde oldukten sonra dunya uzerinde bos bos dolasan bir hayalet oldugunuzu sanirsiniz... tahmin ettiginiz gibi cennet bolumu yazilmamistir, cunku liszt'e yakin dostu richard wagner, cennetin muzikle tasvir edilemeyecegini soylemistir...
