ah bu kadinlar diyerek bir kere daha erkek oldugum icin sevinmemi saglamis harika bir film. hele ki o donemlerde.
--spoiler--
bir kadin dusunun ki elektrigin olmadigi donemlerde hepimizin bildigi iki katli tarihi evlerin biraz cikintili penceresinde mum isigina oturmus, asagidan 2 sarhosun naralarinin esliginde* elini boynunun altina alip, uzaklara bakarak once kaybettigi babasini, daha sonra yine askerde kaybettigi amcasini, ondan mutevellit kaybettigi sevdicegini ve son olarak bunlar yetmezmis gibi birde kaybedeceginden emin oldugu 12 13 yaslarinda kardesini gondermiştir dusmana
--spoiler--
hal boyleyken insanin kendine savasta gururla olmek mi daha iyi yoksa kalip yol gozlemek mi diye sorular sormasina neden olan film
