Moruk dumanlı yollarında ahmağın biri olursa kolumda yolun dar sonunda yalan var kubar var duman var kumarbaz ayaklar basar bu şehrin yollarında parçalanmış dudaklarla kafiyeler aynı sözler aynı vokal garip değişmiyor yazdıklarım gördüklerim hep garip sövdüklerimin gariban dövebilirler rüyalarda anca rüyalarda kendi rüyalarında rap yapmak için çok yaşlıyım daha 18 yaşında boşver daha herşeyi herşeyin başındayım hep yapmak istediğim şeydi bir albüm yapmak ve sonra .. belki uçurumun başındayım sizin gibiler moruk hastalıklı kişiler yaptıkları eserlerde saklar hep birşeyler delilerin bir tanesi demek ki düşünen bir adammış burdaki sürekli birşeyler
Nakarat
Bir zamanlar hayat derdim gerçek derdim
Sonsuz derdim zaman geçti anlamadım ki
Ne kadar yüksek sende hayat 180′de
Bana sorsan artık kayıp gerçek
Tutunmak zor olmalı sen de gördün
inandın elbet bıraktığım gerçek kalmadı
Sansar verse 2
Bazen saçmalıyorum sadece gül diye be rapciler artık gerçekten çete Türkiye’de artık silah gösteriyoruz gül verene tribe giriyorum selam verirken gülmeyene üstündeki kabandan rahatsız dayılar ve youtube’da ki kliplere aşık olan karılarla olmuyor işte cool edit’i tıklamakla .. vokale kompressor dayamakla biz de senin gibiydik 2000′li yılların başında arkadaşlarımız vardı piercingiyle kaşında ve sonra bir gün icab ettik taşınmak yalnız yaşamaya başladık 17 yaşında ne kadar yüksek sende kafam 180′de sende hergün çıkıp sokakta nüksetsende olur uzun hava söylerim istersende benim yaşım küçük ama misket sende
Nakarat
Bir zamanlar hayat derdim gerçek derdim
Sonsuz derdim zaman geçti anlamadım ki
Ne kadar yüksek sende hayat 180′de
Bana sorsan artık kayıp gerçek
Tutunmak zor olmalı sen de gördün
inandın elbet bıraktığım gerçek kalmadı
