hayatın her köşesinde insanın karşına çıkan ne kadar kovarsan kov soyu tükenmeyen insan modelidir
bu yüce(!) şahsiyet kendini esprili ve ve ortamı goturen adam sanar, aslında ortamı bok ettiğinin farkında olsa yapar mı?
samimi olunan insanların bulundugu ortama gidilir, bizim malum kişilik dısarıdan gelen bir kokuya "ahaha lan dopdop osurdun dimi lan" gibi bir tepki verir, "evet lan ben osurdum cozur cozur osuruyorum" diyerek susturulmaya calısılsa da engel olunamaz, aynı muhabbet yenisi cıkana kadar sürer gider
samimi olunmayan insanların bulundugu ortamda ise, bizim üstün kişilik kendince seviyeyi biraz daha yükseltir, yapılmış aptallıkları anlatır, bunları kendine bir guzel espri malzemesi yapar, içten "ulan ben bunları sana sagda solda dalga gec diye mi anlattım" diye isyan edilir, ama görünüşte gülümseyerek mahçup anadolu çocugu tavrı takınılır "ehihi evet oyle olmustu" denilerek konu degistirilmeye calısılır
sonuc olarak tabiki iş dönüp dolaşıp arkadaş secimindeki verilen yanlış karara gelir, ama dedim ya bu adamların soyu tükenmiyor, sürekli yenileri türüyor
