vakti zamanında yalova tarafında bir yerde kaybolmuştuk. o gün bu hitap şeklinin ne kadar önemli olduğunu anladım işte.
a : arkadaş , y : yabancı , e : entelektüel soğan
a : beyefendi, bakar mısınız?
y : ...
a : afedersiniz, bir adres soracaktım?
y : ...
a : duymuyor bile. kimse yok başka ortalıkta. off.
e : oho sen işi bilmiyorsun. bekle.
e : bilader bakçan mı bi! bi adres vardı!
y : neresini soruyosun sen toprağım, de hele!
