kandan, vahşetten, katliamlardan ve bilimum korkunç olaylardan beslenmek siyasi bir gelenektir.
çoook eski bir gelenek hemde...
bu tip olaylardan beslenen siyasal hareketlerin çekirdek kadrosu ve çekirdeğin etrafına toplanan kalabıkları olur.
kalabalıklar açısından meselenin tatmin edici tarafları olduğu için rağbet görür. holigan piskozu bir nevi.
çekirdek kadro sistemli olarak körükler.
kim yaptı?
neden yaptı?
nasıl gelişti?
gibi sorulara verilecek cevapların hiç bir önemi yoktur.
önemli olan nefret birliği geliştirmektir.
dikkat edin, bu nefret birliğini oluşturanlar, kitlesel komplekslerinden dolayı 'isan sevgisini' sakız gibi kullanırlar.
iş toplanmaya gelince, sevgiye dayalı bir oluşum yerine nefrete ve saldırıya dayalı fikirerin etrafında bir araya gelirler.
önemli olan cepheler açabilmektir. lakin bu sistemler cephlerin varlığından beslenir.
esas olan insanı sevmek, hatta bir adım daha ileri gibip abartarak insanı mihrap kabul etmek kulağa çok güzel gelir.
ortaçağdan beri devam eden çift taraflı kitlesel harekettir aslında.
ağzılarda insan sevgisi, ellerde savaş meşaleleri.
basit.. bir kesimi düşman ilan etmek gerekiyor.
acilen bir katliam organizasyonu yapılır.
başlaşın savaş... seviyoruz be insanı. hemde sadece insan olduğu için dimi?
eline, diline, beline sahip olcakasın. gırtlak dokuz bığum, sekiz yutup bir konuşacaksın.
