yalnızlık, içine düştüğün yangının ta kedisiyken
yakıcı bir ses doldurur zihnini
susarsın
çoğalan seslerde kendini duyamazken
kalabalığa dönüşür
içindeki adama bakarsın
we çoğaldıkça çoğalır karmaşan
tek kalır içindeki insan
hesapsız geçen günleri kalmaz olur
artık bulanık bir sudur
derya olur yüreğine zincir vurur tasan
atlatamazsın...
