türk tiyatro tarihinin büyük ustalarını mahsun kırmızıgül'ün duygu sömürüsü üzerine kurulu bir senaryoda oynatmasıdır. zira sinema filmi falan değildir bana göre.
hele müdür rolündeki cihat tamer'in yaşlılara zulüm yapan görevliyi dövdükten sonra mahsun'u odasına çağırdığı sahnede mahsun odadan çıkarken -resmen zorla dedirtilmiş, alkışa oynanmış- bir ''eline sağlık iyi yapmışsın'' demesi var ki...
bir filmi sonuna kadar izlemediğim, ya da yarıda bıraktığım gerçekten çok azdır. ama işte o an kapadım filmi. sıradanlığından, bu derece mesaj kaygısından tiksindim. değil kenter teyze oynamış, al pacino son sahnede gözükecek deseler yeniden izlemeye falan çalışmam. merak dahi etmem. televizyonda oynarken görsem çeviririm.
