kendimi o yaşlarda düşündüm. bir kaç yaş daha küçüğüm onlardan. memlekette iki tane bilgisayar satan dükkan var. vitrinlerine baktığım zaman, uzay mekiği görmüş gibi titreme geçiriyorum. nihayet liseye geçtiğim yaz, birinin kapısından içeri giriyorum.
- abi ben burda çalışmak istiyorum.
+ eleman aramıyoruz delikanlı.
- biliyorum. para istemez, ben burda çalışacağım. çay getirir götürürüm, ortalığı süpürürüm. yazı burada geçireyim.
+ hasbinallaaaaah
- tamam, sabah kaçta geliyorum?
bilgisayarla ilk tanışmam bundan 15-16 yıl kadar önce o dükkanda olmuştu.
şimdi benim o zamanki yaşlarımda olup da burada her konuda yazan gençleri görünce seviniyorum. elbette bir çok konuda benim yaş grubumun seviyesinde yazamazlar. ama bilmem ne can diye dalga geçmeye gerek yok. hepimiz zamanında yaşımızın gereğini yapmadı mı?
her açıdan bizden daha donanımlı bir nesil onlar. üstüne özgüvenleri de bir hayli yüksek.
hepsini seviyorum. onlar da kendilerini sevsinler.