ülkemin bir ucundaki -tıpkı ankara'nın kırk kilometre batısındaki köyüm gibi- kitapsız bir okula kitap-kırtasiye yardımı yaptığı için eleştirilen yazar.
şimdi bu eleştirilerin temeli iki psikolojide yatar.
1-gurur yapıp bu yardıma laf bulmaktır ki biz buna düşüklük psikolojisi diyoruz. gerçek bir insan evladının yapması gereken en son şeydir. çünkü art niyetli bir yaklaşım söz konusu değildir!
2 bunu düünmek bile istemiyorum ama bu da güçlü bir neden. orada terörist olsun diye okuldan-eğitimden uzak tutulmaya çalışılan, aç bırakılan çocuklara bir umut olsun diye yapılan bu yardımların onların kendi saflarına katılmamalarından korkmak!
yapılan eleştrilerin ırka yönelik olmasının tek nedeni karşısındaki kişinin ırkçı olması olmasın sakın!
zira insan karşısındaki kişinin aynasıdır. ırkçılık temelinde bir savunma yaparsan karşındaki de eninde sonunda ırka vuracaktır.
