köpek tarafından kovalandığını gördüğü an, düz yolda ışık hızıyla tepiklemeye başlayan ve bu tepiklemeyi etki ye tepki olarak algılayan tosuncukların, bir otelde kıstırılmış olduklarının ve dışarıda onları kıstırmış kişiler tarafından şiddete uğrayacaklarını bilerek, bu bilmeden kaynaklı olarak şiddetle karşılaştıkları an nasıl bir püskürtme uygulayıp direneceklerini kurgulayan insanların bu sentezi yapmalarını etki ye karşı tepki olarak görmemelerini görmek nasılda ferahlatıcı bir ironi oldu gece gece, nasılda ferahladım sözlük, püfür püfür böyle...
bu insanlar orada saatlerce kıstırılmış bir vaziyette kalmışlar, bu tosuncuklar sanıyorlarki orada öylece ölümü bekledi bu insanlar. Madımakta o gün yaşananlar, otelde kıstırılanlar arasından kurtulanların anlattıkları hakkında bilgisi olmayanlar, hasret gültekinin ve metin altıokun ellerinde sopalarla merdiven başında nöbet beklediklerini gösteren fotoğrafları görmeden, otelin belirli yerlerine barikatlar kurduklarını bilmeden, aziz nesini korumak için ne yapabiliriz diye aralarında tartışmalar yaşadıklarını bilmeden.... gelip burada insan psikolojisiyle ilgili ödemler yazmaları harbi trajikomik anların yaşanmasına vesile oluyor.
Halbuki ne gerek var bunlara, öleceksiniz kardeşim,direnmeyin boşuna!!!
sende haklısın tosunum...
etki-tepki nin yerine etkisizlik-tepkisizlik ikilisini arzulayan tosunlara selam olsun... yok bizde o dürtü.
