takdir edilesi karardır. neden mi? türkiyenin büyük bir orduya değil küçük ama, hareketli profesyonel orduya ihtiyacı vardır. 1994 senesin de asker oldum. acemi birliğinde m1 lerle ateş ettiğimiz için 3 köşe teşkili yaptım zira gözlüklerim gözümdeydi. lakin asıl birliğimde g3 lerle ateş ettiğimizden ve geri tepmesi çok olduğundan gözlüğümü çıkardım. 3 kısa dönem ateş ettik. sadece benim kağıtta hedef olarak çizilmiş adamın sağ omzunun üstünde bir delik vardı. üçümüzde sahiplendik o atışı hatta ben komutanımızı güldüren "ben uyarı atışı yaptım" laffını ettim. bunu niye anlattım bir savaş çıksa orduya alınması gereken son insanım. benim gibi oraya gelmiş diğer 2 arkadaşımda. sözlükten de toplasan bir kaç tane iyi askerlik yapacak lişi çıkar. işte az olan iyi leri bir araya toplayıp iyi bir maaşla yetiştirmek ve her duruma hazır etmek ordu için daha kolay olavaktır. çok büyük bir durumda gerekirse taşlada savunma yapacak olan bizlerin askere alınıp süre boyunca askerlik harici pek çok şey yapmasına gerek yok. neler yaptım: orman yangını sönürme, lojman iskelesi altına taş tıkama, komutana deniz salyangozu toplama, yüzem yarışlarına katılıp boğulma tehlikesi geçirme, komutanı eğlendirmek amacıyla basketbol oynama, askerleri hizaya sokma, nöbette uyuma vs. birsürü vatana beş kuruş faydası olmayan iş...
