sürekli "birşeyci" olmayı gerektiren durumdur. ergenlik yıllarında sık rastlanır bu hastalığa "ülkücü" olunur, sonra "solcu" olunur, "metalci" olunur, "arabeskçi" olunur,... olunur oğlu olunur. sonra yaş ilerleyince birşey olmaya başlar insan ve artık "birşeyci" olma ihtiyacı hissetmez. en basitinden metalci değil de müzik sever olur... işte bazı bünyeler bu psikolojik rahatsızlığı, sosyolojik bazı haklı nedenlerin de etkisi ile atlatamazlar. işte bu adamlar da toplumda birer tehlike olarak varlıklarını sürdürürler. hakaretlerle dolu ceplerine ellerini atmayagörsünler yeter ki... rastgele sıkarlar boktan, kahverengi küfürlerini. umulur ki en yakın zamanda rabbim, kendilerine şifalarını, yakınlarına da bolca sabır verir... (bkz: geçmiş olsun)
