büyüyememiş nesildir efendim... yarım kalan hayallerin enkazı altında ezilmiş nesildir. oysa sıra arkadaşım lars kadar tıfıldı o zamanlar. sınıfımızın en uzun parmaklı adamı da bas gitar çalmayı kabul etmişti... grup ismi o zamanki aklımızla ya karavana olacaktı ya da 8 kolu ile manidar olacağını düşündüğümüzden ahtapot... 3 kişiydik ama bir lead gitarist ve vokalist daha alacaktık... hayat güzeldi, hayal kurmak 25'inden sonraki halini almamıştı ve daha 8-10 senemiz vardı nerden bakılsa. uzun saçlarımızı nasıl kamufle edeceğimizin arayışında iken top sakalla lise okunmayacağını anlattılar durdular o zamanki keçi sakalıma... bir önemi de yoktu açıkçası. türlü-çeşitli kurmacalar ile her seferinde atlatıyorduk nasılsa tehlikeleri. ve çok uzun sürmedi para biriktirebilmek için eve daha erken gittiğim, okulda kantinin yolunu unuttuğum günlerin gelmesi. zira elektro gitar alacaktım ve hesaplarıma göre 2 ay içerisinde tamamdı bu iş... öyle de oldu doğrusu. derken lise son sınıfa gelmiştik. baterist arada görünüyor da bas gitaristimiz hepten kayıptı... zaten girdiğimiz tek provada da 45 dakika boyunca kısık gitar ile bas çaldığını sanmaktaydı ama mutluydu. sonra çeşitli müzik grupları some feels, silent hate ve son olarak yeniden some feels ama yeni ismi ile; them at chaos... sonrasında 6 ay küskün geçirilen bir zaman tüm elemanlar ile tüm enstrumanlar arasında. babam ise hayal kurmak için fazla büyüdüğüm kanaatinde. oysa saçlarımı da yeni kısaltmıştım... headbang yapamıyordum da. hem eskisi gibi bir konser videosunda gitarı elime alıp da sahne şovu da yapamıyordum. sanırım babam haklı ve ben hayal kurmak için fazla büyüdüm... kayıp nesildir metallica ile büyümüş nesil. hayalleri kayıptır, hayatları kayıptır, kendileri kayıptır.
add/add file/müzik/metallica/ride the lightning/08 the call of ktulu "aç"
