bilmek varmış yalnızlığın sardığı çaresizlikleri, kalbi delik deşik ettiren duygusuzluğun çemberini bilmek varmış ölmemeleri, bilmek varmış ayağa kalkıp ben yaşıyorum demeleri, gözlerdeki nemi, gamzelerin neşelerini, düşüncelerin yaşanabilir hayat gibi güzelliklerini yaşamın perdelerini sonuna kadar açmak, dışarı bakmak, bazen de aynadaki aksine bakıp tebessüm etmek ezgili bir anlamlılıkta.... söylemlerin sıklığında düşünmek, bir yerlere gitmelerin anlamında kendini görmek gibi, gözleri ay, bakılan yerde aydınlık, bir kar ayazında yürek ısıtan güneş gibi.
