ikisinin arasında muhteşem bir ilişki ve sağlam bir bağ vardır.
ev sahibi teyze; kendi çocuğunu unutup, misafir çocuğa sarar, hep onu över, ev sahibi çocuğun en sevdiği oyuncaklarını gider misafir çocuğa verir, her dakka sarılır, mıncırır, türlü şirinlikler yapar. misafir çocuğa gel sen bizim çocuğumuz ol tarzında hayli mantıksız tekliflerde bulunur. peki amaç nedir, hala bilinememektedir.
misafir çocuk da; annesini unutup, gider ev sahibi teyzeye sırnaşır, anne sevgisiyle sarılır, her yaptığı pasta-börek-çörek üçlemesine türlü iltifatlar yağdırır, kendi annesinin onun kadar iyi yemek yapamadığını söyler, yerden yere vurur. ev sahibi teyzenin bizim çocuğumuz ol tekliflerine olumlu karşılık verir, yapmacık sevinir falan. onun da amacı nedir, hala bilinememektedir.
peki ev sahibi çocukla, misafir teyzeye ne olur; onlar da bi kenara pısarlar, burulurlar falan. bendeniz de hep o ev sahibi çocuk olmuşumdur ve ileride de o misafir teyze olacağımdır da oradan biliyorumdur.
