bakıyorum sessizliye.uzun bir deniz manzarası karsısını göremıyorum sis kaplamış karşı dağları denizin taşlara vuran sesiyle irkiliyorum.sağıma bakıyorum bir manzara daha ama bomboş soluma bakıyorum belki burdasın die bomboş bir deniz. yosunlar susmuş denizin suyu nekadar canlandırmaya çalısa da yarın çıkcacak güneşi bekliyorlar.sade benmiyim bekleyen.bekledim de ne oldu beklesem ne olucak cevap bulabiliyormuyum ki kendime.iyiki gitmişsin.sen olsursan ya yarın güneş yerine karanlık bir gün olursa sisler kaybolmassa beni canlandıran dalgalar kaybolursa deniz küserse.iyiki gitmişsin.yeni bi sayfa açıyorum kendime.evet.gidiyorum ama sensiz.dalgalar beni sislerin arasından sonsuzluğa bırakıcak.dönüp baktımda yine sisleri görücem sen olmucaksın önüm ise aydınlık.yoksun işte yoksun geri dönücekmiyim sanıyosun giderken dur dedinmi ki?iyi ki dememişsin...beni götüren biri vardı beni hiç bırakmadı yanlızlığım yanımdayken sana hiç ihtiyacım yok iyiki gitmişsin......
