günlerden bir gün. mekan caddebostan sahili. hani bu gençlerin çok sevdiği, istanbul'un en güzel yerlerinden biri olan caddebostan sahili. dingin deniz karşısında çimler üstüne uzanılan ve birazcık olsun huzur bulunan yer. vakit ise sabah dokuz filan heralde.
kız arkadaşım gelmiş. istanbul'un diğer ucunda oturduğu için haftada bir filan görüşebiliyoruz ve evet sözlük -tahmin et- çok özlüyoruz. bir heyecan sabah kalkmışım erkenden karşılamışım onu caddebostan migros'un orada. dolmuşların kapılarına bakıyorum acaba hangisinden inecek diye, hangisinden inecek? dolmuş dolmuşu kovalıyor, gelmiyor sevdiceğim, gözler aramaya devam.
bir on dakika sonra dolmuşlardan birinden iniyor. gözlerim fıldır fıldır. koşa koşa gidiyorum şöyle bir sarılıyorum. özlemişim epey. kokusunu filan da. o da beni özlemiş, öyle söylüyor. sabahın dokuzunda yapacak pek bir şey yok, zaten düşünmemişiz de. amacımız birbirimizi görmek.
sahile doğru yürüyoruz. sahil baya bir boş tabi. sabah erken. el ele tutuşmuşuz. romantik. ortamda müzik yok ama bizim kulaklarımıza yavaş bir şeyler çalınıyor sanki. deniz azıcık dalgalı ve dalgaların sesleri huzur veriyor. istanbul'un en yaşanası muhitlerinden biri belki de. caddebostan, bağdat caddesi, hani oralar, deniz kokusu.
duruyoruz bir anda deniz kenarında. o ana kadar güç bela sakladığım bir hediye çıkarıyorum çantamdan. sevdiceğime uzatıyorum. yüzünde güller açıyor. bana sarılıyor. bana sarılıyor. bana sarılıyor. elimi tutuyor. yüzüme bakıyor ve yanağıma ufacık bir buse konduruyor. dünyalar benim oluyor.
tam o anda çıkıyor mezkur amca. bakıyor şöyle bir bize. yavaşça yaklaşıyor. ayıplayan bir ifadeyle geliyor ve diyor ki; ''bu sizin yaptığınızı, hristiyanlar yapmaz, ayıp be size ayıp!". sonra amca, badem bıyıklı amca, cıkcıklayarak uzaklaşıyor yanımızdan. arkasından baka kalıyoruz. ağzımızı bıçak açmıyor. mekan caddebostan.
amca sevgiden, aşktan nasibini almamış. doğmuş ve ölecek. yaşamı bu. ayıp dediği şey sevgi, aşk. bir filmden alıntı: dünya aşk etrafında dönüyor. amca oradan siktirip giderken bunları bilmiyor. o kızının erkek arkadaşı olduğunda kızına tokat atacak, karısı başını örtmezse karısının burnunu kıracak.
''hristiyanlar'' yapmaz bizim yaptığımızı. hristiyanlar öpmezler sevdiceklerini. dine bile saygısı yok sözde dindar amcanın.
sokakta yürümek zor bu insanlar arasında. bu cehalet değil, bu başka bir şey. çünkü cehalet gözle görülür ve çözümü vardır: eğitim. bu başka bir şey, bu cehalet değil.
amca caddebostan sahilinde yürürken eminim yine etrafına bakıyor. bira içen gençleri görünce beddualar okuyor.
amca sevgiden nasibini almamış.
amca aşk ne tanımamış.
edit: hahahaha bazı arkadaşlar hristiyanlığı övdüğümü filan sanıyorlar sanırım; bu da beni yalancılıkla suçlayanların kuşbeyinli olduklarını gösteriyor zaten
