hayatimin belli bir donemine bilmeyerek de olsa damga vurmus sinema sanatcimiz, hatta bu kabus halen degisik araliklarla tekrarlaniyor olsa da ergenlik donemindeki kadar etkilemiyor artik.
sene 1984, kilolu bir bebek dogmus ananesi "ismini ben koyacagim, goksel olsun" demis. peki niye demis? cunku kendisi platonik bir goksel arsoy asigi, hem de renkli gozlu selvi boylu dedeme ragmen, dusundukce sartellerim atiyor hehehe... neyse derken adim goksel oldu sirf bu sanatcimiz yuzunden. ama gel gelelim uzun yillar goksel arsoy ve kendimden baska herhangi bir erkek goksel tanimadim.
ilkokulda uc ayri okul gezdigim icin ogretmen beni her sinifa tanistirdiginda "evet bu arkadasinizin adi goksel, tanisin bakalim cocuklar" dediginde arkadan bir firlama cikip burnunu karistirarak "eehehehe goksel kiz ismi ki ama bu erkek ehehehe" dedi.
ortaokul ve lise yillarim ise daha felaketti. bazen bir parti olurdu arkadasin evinde, kizlar da hep ailelerine telefon acip "biz goksel'lerde kalabilirmiyiz babacim, olur mu annecim" deyip izni kopartirlardi. tabi kimsenin aklina goksel'in erkek olabilecegi gelmiyor. hatta itiraf ediyorum, benim bile gelmiyor kahretsin. lise mezuniyetinde kiz arkadaslar ailelerine beni tanistirip "bak babacim bu da bizim siniftan goksel" dediklerinde o babalarin bana pis pis bakisini unutmak mumkun degil.
goksel arsoy laneti bu kadarla sinirli degil elbette. mesela arkadaslar sinemaya gidelim der, acarim telefonu yer ayirtirim:
- ben x filmine 6 kisilik yer ayirtmak istiyorum
- tabi kac seansi olsun?
- ogleden sonra uygun olur
- 4:00 seansinda bos yerimiz var, olur mu?
- tabi olur
- isim neydi?
- goksel
- peki goksel hanim film baslamadan yarim saat once biletlerinizi almaniz gerekiyor.
e yuh diyorum, bu kadarina da pes. hadi isim goksel, ulan telefondaki ses bildigin borazan gibi, gene mi hanim? lanet olsun izmit belsa plaza sinemasi.
universite zamaninda da goksel arsoy laneti pesimi birakmadi. istanbul'da universite kazaninca sik sik otobus yolculugu yapmam icap ederdi. tabi yer ayirtirken ilk zamanlar gene telefonda bayan olarak yazmislar ismimi soyleyince. artik annem ya da kiz kardesim icin mi yer ayirttigimi dusunduler bilemiyorum zira aksini dusunmek dahi sinirlerimi ziplatmaya yetiyor.
ayirtilan bileti kestirip koltuga gececegim ama o da ne? yan koltukta bir hatun, neyse onemsemeyip oturuyorum bu sefer de muavin yanima yaklasip "burasi bayan yani, yanlis numaraya mi oturdun birader" diyor. biletimi gosterince de "bayan adiyla yer ayirtmaya utanmiyor musun kardesim" seklinde bir toplumsal ahlak dersi verirken olaya karisan yasli bir amca "genclik iste ehehehe biz gencken neler yapardik neler" diye pis pis siritiyor. ikinci kez otobus icin yer ayirtirken ise su diyalog geciyor:
- istanbul'a bu aksam icin bilet ayirtacaktim
- harem mi otogar mi?
- harem lutfen.
- isim neydi?
- goksel
- erkek goksel mi?
- (ohaaaa) evet gecen sefer karisiklik olmustu erkek yani olsun bu sefer ehehehe
- tamam ben ayarladim merak etmeyin.
otobusun kalkmasina az bir vakit kala bileti kestirdim ki o da ne??? biletin isim kisminda aynen su yaziyor : (erkek goksel bey) sana da lanet olsun adi tur sirketi, nefret ediyorum..
ama en cok goksel arsoy'dan nefret ediyorum. tamam yakisiklisin, bir doneme damgasini vurmus onemli bir sanatcisin ama adin niye goksel;di be canim abim? huseyin olur, ahmet olur, mustafa olur, hadi bari gokhan olur ama niye goksel? neden gencligimin en guzel yillarini el birligiyle pic ettiniz? sevmiyorum seni, adasin olmaktan da igreniyorum. *
