ilk öss heyecanımı bana yaşatamamış sınavdır.
hatırlıyorumda ilk kez össye girdiğim zamanı. annem sınava giderken yanıma aldığım red bull'a bile okuyup üflemişti. babam sınav kağıdında "yarım saat önce orda olun" yazıyor diye yarım saat önceden yetişmeye çalışıyodu sınav salonuna. dedem elinde sopa sınava girdiğim okulun etrafında sessizlik ve sükuneti sağlıyodu vs.vs. hatta torunum burda sınava giriyo diye yüksek sesle gülüşen üç beş kızı okulun önünden kovmuş.
bu sene öyle olmadı. sabah uyandım. evde kalem silgi vs. bulamadım. üniversite ortamındada zaten kalem taşımazdık doğru dürüst. sınav sabahı evde herkes uyuyor, kalktım yüzümü yıkadım, google map ten sınava gireceğim okulun adresine baktım. teknolojide gelişmiş anasını satiyim. öyle bir gün önceden okulun yerine bakmaya gitmek falan gerek yok. herneyse arabama bindim öyle yarım saat önce orda olucam gibi bir takıntım falanda yok. sınava 20 dakka kala iskelede bi çay içeyim dedim. çayımı içtim denize karşı bi sigara tellendirdim.
sınav salonuna girdiğimde okulun zili çalıyodu. form ve kitapçık sıramda duruyordu. karaladım o hayati yuvarlakların içlerini.hatta TC kimlik numaramı doldururken elli kere kontrol etmedimde. neyse başladım sınava. özellikle eskilerin en iyi bildiği bölüm 1. bölüm olduğundan ilk bölümde bişey yoktu diyebilirim. keyifliydi hatta. ikinci bölümde makarayı biraz zorlamak lazım gibiydi. yaklaşık 1buçuk 2 saat sonra canım sıkıldı. kağıdı teslim ettim çıktım. ne kapıda beni karşılayan "nasıl geçti evladım" diyen bi anne babam vardı nede "sorular nasıldı oğlum" diye soran bir veli. bi an içim burkuldu. ve kendi kendime şöyle dedim;
"hayatta herşeyin ilki güzel bee".
