nöbet geçiren birinin yanında olanlar için bir yardım. kriz anlarında hastadan "nefes alamıyorum", "ölüyorum", "bayılacağım" sözlerini sık sık duyacaksınız.
sadece psikolojik mi, fiziksel etkilenme de var mı? diye ikilmede kalırsanız(ki fiziksel etkiler görülene yardımcı olmaya çalışınız, fiziksel nöbetler hastalığın ilerlemesinde çok çok kritiktir) el parmaklarına bakınız. el parmaklarında terse doğru bükülerek kasılma ve siyanoz görürseniz, kan kalsiyumunun etkilendiği aklınıza gelsin. "boğuluyorum", "nefes alamıyorum" nidalarını yok sayın, omuzunuza yatırın, çaktırmadan derin nefes almasını engelleyin, kanda artan karbondioksit, vücut dengesini geriye getirecektir.
ilk hamle olarak ağız burun kapatmanızı tavsiye etmem, o durumdaki bir kız bile burnunuzu kırabilir. ona güven vererek, belli etmeden yapmak, hastanın panik bozukluğunun spontan ataklara dönüşmesini engellemektir.
