her kim ki, duk'sa bu sırra mazhar; dünyaya bırakır ölmez bir eser... harf oyunlu hin esprimizi de yaptık, artık beni kim tutar. uzatacağımı sanıyosan yanılıyosun kank, filme geçmek istiyorum umarsızca.
bir görsel şölen gördüm sanki. evet evet. görüntüyü yönetene selam. "az, daha çoktur!" şiarına sevda büyütmüş senariste selam. ve tabiki "taşı" gediğine koyan yönetmene sağlam bir selam!
zükümtrak öğretilerle dolu, riya dolu akıllar ve fikirler enjekte etmeye kodlanmış, üstten üstten bakan film, kitap, kişi ya da kuruluşlara "sana ne yapraam!" deme arzum depreşir genelde. bu o'gillerden bir film değil ama. sade, ne yaptığının bilincinde ve samimi. bi tek mevsimler ve ifade ettikleri noktası var kafama takılan. tam tahmin ettiğimiz gibi. izleyenler ters köşeye yatırılabilirmiş sanki.
yükte hafif pahada ağır repliklerden ikisi:
"o hayvanlardan eğer biri bile ölmüşse, bu taşı ömür boyu kalbinde taşıyacaksın."
