mister molko'nun evlenip çoluk çocuğa karıştığından mütevellit maskülen bir yapıya büründüğü, nancy boy zamanlarından şarkılar söylemediği, yeni davulcularının harikalar yarattığı konserdir. sahne önünden açıkça görebildiğim ve molko'nun piçliğinden başka başlık atılamayacak olaysa; molko'nun 2. geri gelişte şarkının sonunda kameramana doğru gelip gitarı kameranın camını nerdeyse kırma safhasında cama sürtmesi daha doğrusu vurmasıdır. sonra da yetmezmiş gibi fuck off deyip yurdumun kameramanına hareket çekmesidir. ama en güzeli de orospu çocuğu tepkisiyle kameramanın çekmeyi bırakmasıdır. ana avrat düz gitmesidir.
çok eskilerden bir placebo fanı olarak meds turnesinde rock n coke'ta isteksiz tavırlarıyla benden çok negatif gözlemler alan placebo battle for the sun tanıtımıyla beni en önde olduğum ve bay molko'ya bir el mesafesinde olduğum için etkilese de, paranın yarattığı piçliği örtememiş ve eksilenmeyi hak etmiştir.
bu arada fuck turkish customs değil o brian; fuck your drugs, sen gitarları geçiremediğini öne sürsen de hiç bir gümrük gitari bırakmaz. uyuşturucularını azalt da gümrüğe gel.
bu da istanbul'un böyle bir anısıdır.
