nereye gidiyor bunun sonu bilmiyorum. tüketmenin sınırı yok harbiden. 20 yıl sonrasını düşünemiyorum.
eskiden bi malboro vardı bi beyaz malboro say bakayım şimdi kaç çeşit malboro var? televizyon 37 ekranla 67 arasıydı . renkliyse de tadından yenmezdi. ver şimdi 250 tl., bin küsur kanal karşında. ulen tek tek kanal değiştirsen 3 saatini alır. şimdi plazmanın modası geçti lcd'si, projeksiyonu, led tv'si. cep telefonu desen ha keza. satılan otomobillerde elektrikli ön cam opsiyondu kardeşim, şimdi say say bitmez. bi migros vardı, market olarak. bir de sokaklarımızdaki yağlı boya kapılı bakkallarla, buzdolabının motoru dükkan kapısının üstündeki kasaplar. şimdi et market, teknoloji market. mobilya marketi var babacım.
fotoğraf makinesindeki film bitince tab ettirmeye götürdün mü iki gün sonra alırdın, merakla eve gelip nasıl çıkmış diye bakardın. bunların hiç biri kötü değil ha. peki ne paralıyorum bir tarafımı? tırsıyorum kardeşim. 5 yaşındaki yeğenim tv'min kumandasıyla tv'de oyun oynamayı gösterdiğinden beri, dijital kamerayı kullanmayı 9 yaşındaki komşunun oğlundan öğrendiğimden beri, arabanın radyosunun ayarlarını yıkamacı çocuktan öğrendiğimden beri. ben bir sözlükte yazıyorum. iyi kötü, bilgisayar kullanıyorum. ama herşey çok hızlı gidiyor yetişemiyorum. ve ben tırsıyorum.
