mesele mezhepler değil,sınırlardır.oto boka herşeye haram diyen görünen islam hukukçuları her nedense ''sınırlar haramdır''meselesini tartışmaz.
sınırları buldozer gibi ezen eski yüzyıllardaki islam alimleri mobildir.ülke ve ırk ayrımı yapmadan kmlerce yol alır,meclislerde söz alır,kulis yapardır.
mevcut yeryüzü kurallarında ise türkiyeli bir müslüman ile iranlı bir müslüman ancak hac farizasında bir araya gelir,omuzları yanyana olduğu halde secdeye varır,namazın sonunda selam sonrası bir daha birbiriyle görüşmez,meseleleri kritik yapmaz.
o yüzden bu konuyu açan aciz insan meselenin iç boyutuna derinlemesine girmekten imtina eden beyniyle ülkeler arasındaki şeriat prensibini tam da frenk ve siyonist reflekslerle yorumlar.
bakınız(o bakınızdan değil)şu an islamcılıkta iki temel ilke birbirine baskın gelmeye çalışmaktadır.ilki;frenk dostluğu ve emperyalist ağızla medeniyetler çatışmasını onların kıçının yalanarak veya onların silahlarıyla silahlanalım tarzında kendilerine mercedes edinerek hallolacağını zannederler.
ikinciler ise karnını bir tas çorbayla da doyuracağına iman edip,islamın en büyük kurumu olan mustazaf ve dervişlik kurumlarıyla islam bayrağını gezegenin her karışında dalgalandırmayı arzu edenler.
sonuç:kelimeyi şahadet getirilen bütün yeryüzü müslümanların vatanıdır.yok iran rejimi böyle yok altınlı işlemeler felan diye geğiriceğine estagfurullah diyip,kulluk vazifelerinin gereğini yap yeter.ya da (bkz: gölge etme başka ihsan istemez)
