sağda solda en çok duyduğunuz cümlelerin ana öznesi iran;
+ iran olmayacağız!
+ türkiye'nin iran gibi bir şeriat rejimi olmasını istemiyoruz!
+ iran cik cik cik!
daha neler neler var duydukça kahkahalar atmama sebep verip kör kuyuların dibindeki balıkların kafasına fındık büyüklüğünde taşlar atmamama sebep olan. ama var sonuçta bunlar.
peki her şey sanıldığı kadar basit mi gerçekten?
iran bir şeriat rejimi mi örneğin kabul ettiğimiz manada? ya da şu cümleyi bir müslümanın kurması ne kadar doğru?; "ben müslümanım, orucumu tutup namazımı kılıyorum ama şeriat rejimini istemiyorum abi, türkiye iran gibi olmasın!"
şeriat'ın "allah'ın kuralları" olduğunu biliyoruz. bir insan hem müslüman olup hem de şeriata karşı olabilir mi? saçma. bir müslüman -yani allah'a teslim olmuş kişi- allah'ın kurallarına karşı çıkmamalı bu mantıkla. peki nasıl oluyor da böyle söylemler ortaya çıkıyor?
iran bir islam rejimi midir demiştik. iran bilindiği üzere şii bir kommunite ve sünni islamdan bariz farklarla ayrılıyor. ritüelleri, inançları, akaidleri bakımından bir çok islam alimi tarafından sapkın olarak da görülen bir mecra içerisindeler. bundan sebep insanın aklına şu soru gelmiyor değil; "iran'daki rejim ne kadar şeriata uygun?" ya da "iran gerçekten bir şeriat rejimi midir?"
örneğin hangi şeriat rejimi başka ülkedeki bir türbeyi ** tonlarca saf altınla süsleme işine girişir? bu şeriata uygun bir eylem midir gerçekten bu kadar aç ve fakir müslüman sefalet çekmekte iken?
işte tüm bunları hiç aklına getirmeden, bilgi sahibi olmadan, ezebere konuşursanız ortaya çıkan anlam rezaletini de kimse toparlayamaz malesef. zihinlerinize giydirilen kalıplarla, kronikleşmiş sloganlarla bu kadar oluyor. bu düşünce sistemi neresinden tutarsanız tutun elinizde kalıyor!
