futbolcu kartları var ortalıkta, fenerbahçe, galatasaray, beşiktaş, trabzonspor takımlarının formalarını giyen futbolcuların; resminin, adının, kilosunun yaşının vs. bulundugu kartlar. tüm arkadaşlarım oynuyor.
2 samimi arkadasımda oturmus oynuyordu, izledim öğrendim. bir futbolsever, hırslı bir çocuk ve bu tarz oyuncakları biriktirmeyi seven maddeci bir kişiliğe sahip olan ben; hemen bir arkadaşımdan 3-5 tane kart istedim* aldım kartları ve oynamaya basladım. gun sonunda arkadasıma borcumu ödedikten sonra küçük avcuma sığmayan bir deste kartım oldu.
Ertesi gün kahvaltımı yapar yapmaz kapı çaldı. Arkadaşlarım oyun oynamaya çağırıyordu, aldım destemi gittim. geri döndüğümde çok daha kalabalık bir destem çok daha mutlu bir gülümsemem vardı, kazanıyordum. nasıl oluyordu bilmiyordum ama kazanıyordum işte...
1 hafta geçtiginde artık çok fazla futbolcu kartım ve cok hoş bir ünüm olmuştu.
oynamaya devam ettim...
1 poşet oldu, bir poşet dolusu kart. her birini özenle, hırsla kazandıgım koca bir poşet dolusu futbolcu kartı.
devam ettim...
artık bakkaldan az daha ucuz bir fiyata futbolcu kartı satıyor, sonra sattıgım kartları oynayarak geri kazanıyordum.
devam ettim...
odamda bir kaç poşet futbolcu kartına hayranlıkla bakarken buluyordum kendimi. çok saygı goruyordum arkadaşlarım arasında çok!
devam ettim kazanmaya...
en sonunda bir şeker çuvalı kadar futbolcu kartım oldu.
yaz bitmişti. Ben okulların açılmasına az kaldı diye kara kara dusunurken annem odamda duran içi oyun kartı dolu koca çuvaldan rahatsız olmaya baslamıstı. farkedebiliyordum.
okulun ilk gunu çıktım evden, okula gittim. eve döndüğümde annemin temizlik yaptıgını anlamıştım. odama gittim...
Dün gibi hatırlıyorum sözluk o hayranlık duydugum çuval yoktu yerinde! o aylarımı verdigim. tek basıma kazandıgım koca cuval yoktu. mahallede koca bir futbolcu kartı cuvalına sahip tek kisiyken, artık herkes gibiydim!
Sordum;
-anneea çuvalım nerde?
Cevap geldi;
+attım o çuvalı.
Annemi hiç affetmeyeceğimi sanmıştım.
zorunlu tanım: kişi için çok önemli olan nesne veya nesnelerin, anne tarafından işe yaramadıgı dusunulmesi ve akabinde çöp durumuna dusurulmesi.