en insancıl duyguların yoğunlaşması sonucu ortaya çıkan eylem.
şimdi düşünüyoruz, sakal-ı şerif i ziyarete giden müslüman kardeşlerimiz bu "kutsal"ları gözleri ile aşk eder iken içlerinde patlayan duygu seline yenik düşerek camekanın arkasındaki kutsallara doğru ağlamaya başlıyorlar. bu kadar enteresan durum fazla çıkmaz insanın karşısına. yani hz muhammed için ağlamak onun insan olmasından kaynaklı ortaya çıkan eylemdir. sadece "insan". peygambere daha fazla kutsallık yükleyen müslümanlar yaptıkları eylemin ne kadar günah olduğunun farkında değildir. o bir peygamber. kendisi için ağlanması farklı durumlar oluşturuyor.
farklı bir pencereden bakacak olursak ben hiç allah için ağlayan insan görmedim. yani,
"ah allah'ım" diyerek gözyaşı döken bir insan yoktur. doğrusu da budur çünkü "allah" farklı bir kavramdır ve uğruna ağlanmayacak kadar mühimdir fakat hz muhammed'de aynı çizgide gösterilirken bizlere kendisinin kutsal hırkasına, sakalına, tüyüne bakıp ağlamak onu o gösterilen ve entegre edilen "kutsal"lıktan sıyırır.
ayıptır. peygamber için ağlanmaz. o kadar görüyorum çevremde hacca, umreye, kutsalları ziyarete giden insan var. hepsinin ağlarken fotoları, videoları var. çok ayıplıyorum.
p.s. hele hele facebook accountuma düşen, "kamerayı görünce ağlayan hacı" videosuna ise tek kelime bile etmek istemiyorum.
