aşama aşama anlatılacak olan durumdur. ilk adıma eve bir atatürk portresi asılarak başlanabilir. temeli sağlam tutmak lazım tabi. daha sonra ağzından atatürk'ü düşürmemen lazım. konu irtica olunca hemen sarılmasın atatürk'e. onu kaldırarak yattığı yerden muhabbete hemen dahil etmelisin. ikinci olarak ulu önder mustafa kemalsözünü kullanmalısın her zaman. ağzına pelesenk olmalı bu söz. kullanırken de kesinlikle devrim tarihini yanlı olarak yorumlaman gerekir. fazla kitap okursan, özellikle de resmi ideoloji dışı atatürk'ü eleştirmeye başlarsın olmaz. daha sonra önemli bir aşama düzenlenen cumhuriyet mitinglerine katılmaktır. burada da türkiye laiktir laik kalacak diye bağırman gerekir. yalan da olsa çünkü türkiye'nin laik bir tarafı yoktur. hatta sadece türkiye değil dünyada laiklik diye bir şey yoktur. aldatmacalar dünyası işte ne yaparsın. bir yerlerden inanmaya başlamak lazım. daha sonra da akp gene gelir başa. bağırdıkların gider boşa. halbuki o kadar aracın benzin parasına kömür alıp yoksullara dağıtsaydın görünüm hayli değişik olurdu. ama bu yollar yanlıştır, etik değildir. ama makyevelist bir ele alımda iktidarı geçirene kadar her yol mübahtır. neyse çok siyaset bilimine girdik. tüm bunları yaptıktan sonra gayet çağdaş kıyafetler içinde bir yerlerde oturup gecekondu semtlerini dönüştürmek üzere tasarılar üretirsin ama seni o mahalleye koysalar etrafındaki garibanları insan olarak görmezsin. artık tamamen bir kemalist olmuşsundur, tepeden inmecisindir. hala halkı tabandan dönüştürmek için çözümler üretmemektesindir. kendi çapında, elitist bir şekilde eğlenmektesindir, gönlünü de rahatlaratarak yoksullar üzerinden kendini yaratarak.
