süper akıcı parçaların içine komplike kesik ataklar sokmasına rağmen davul sound'u asla ama asla sırıtmaz.
harika tripletleri vardır, trampet tonu da 10 numaradır.
old school heavy metal davulu konusunda dünyanın hala bir numarasıdır.
mesela lars ulrich de, kendisi de parça arasında random ataklar kullanmaya bayılırlar, ama lars'ınki yer yer aşırı kulak tırmalarken kendisininki harika duyulmaktadır.
yine mesela joey jordison ("karşılaştırdığın elemana bak" dediğinizi duyar gibiyim, haklısınız ancak yaptıkları müzik türünü karşılaştırmıyorum, örnek veriyorum sadece) denen insan evladı çok (çoo..ok) hızlı çift cross kullanır, ama nicko mcbrain'in (nicko tek pedal çaldığı halde) yarısı bile etmez
hi-hat'e tecavüz ederek sesi boğmaz, özellikle tiz sesler konusunda hi-hat yerine ride'ına, bileklerine, stick control'üne güvenir.
işte "iyi" davulcuyla overrated davulcunun farkı da budur.
