bira içilen bir akşamın sabahına uyanmıştım. yatakta her zaman sırtım kapı, yüzüm ise duvar tarafına dönük, cenin vaziyetinde uyurdum. cenin pozisyonu, dötün çıkık olduğu bir pozisyondu.
bira içilen bir akşamın sabahı, insanların midesinde gaz olması normaldi, ve genelde uyanınca ilk yapılan bundan kurtulmaktı. ben de bunu yaptım. shine on your crazy diamond'ın solosunu çalmaya çalışarak, uzun uzun bıraktım.
uyanılan ilk beş dakikanın mallığı üzerimden, biriken gaz ise dötümden geçince, aklıma o geldi. hafifçe arkamı döndüm. bana bakıyordu. gözleri kocaman olmuştu. suratında tiksinti vardı. muhtemelen ömründe yaptığı en büyük hata olan bana sövüyordu içinden.
insan o anda ne diyebilirdi ki, ben kocaman bir döt olmuştum gözünde. "pardon" dedim, emrah bakışı takınıp güldüm "ehe ehe" diye. gülmedi, bir şey demedi. utancımdan tekrar arkamı döndüm, cenin pozisyonumu aldım, tekrar uyuyakaldım.