Yine yalnız değilim her zamanki gibi.
Bu Uzakdoğu gecesinde yokluğunlayım.
Aramızda yirmibeşbin kilometre.
Sen kıştasın ben yazdayım.
Sen bir yarısında dünyanın.
Ben öte yarısındayım.
Yine de bırakmıyor ellerimi yokluğun.
Daha da bir gönlümcesin.
Varlığından bin kat güzel.
O yalımsal çıplaklığın yalaz yalaz.
Ve en gizlerden konuşurken ellerin.
içimden gelmiyor mektup yazmak demeden.
Sevişiyoruz yirmibeşbin kilometreden.
