Seninle aramız hiç iyi değildir bilirsin.
dünyevi dertler gelip geçici olduğu için bunları sineye çekebilirim ve zamanla unutabilirim.
Fakat sen benim kendi bedenim üzerindeki karar yetkimi dahi elimden alıp bana toprağa gömülmekten başka seçenek bırakmaycak kadar ileri gidemezsin.
Verdiğim vergileri, inanmadığım bir din için kurulmuş diyanet işleri başkanlığına verip benim paramla bir sürü insanın karnını doyuruyorsun.
Senin anlayışındaki insanların bazısı, bana burada küfrediyor, vergimden pay alanları ise şu iletişim çağının güzide olanaklarına rağmen günde 5 vakit beni rahatsız ediyor.
Bi nanik yapmadığın kalıyor devlet, helal olsun.
Neyse, sadede gelelim...
Bana bir krematoryum aç devlet. (ona bi oda ver babaya benzemiş bu)
Bana ve benim gibi düşünen binlerce insana.
Benim şehrimde olması şart değil, ülkemin herhangi bir yerinde olsun yeter.
Ölmek için bile bu ülkeden kaçmak zorunda bırakma beni gözünü seveyim.
Bedenimin öldükten sonra yakılmasını istiyorum ve zamanında kapanan krematoryumların tekrar açılmasını talep ediyorum.
Hadi devlet göreyim seni, kırk yılda bir doğru bir şey yap, gözüm açık gitmesin.
