bir ihtiyaçtır aslında. birisini çok özlerken karşılıklı olduğunu bilmek, duymak ister insan.
özlendiğini bilmek özlemenin yükünü azaltır bir yerde. özlemi değiştirmez ama tekbaşınalığı yontar biraz. evet, özlendiğini bilmek özleme tahammül edebilme gücünü arttırır.
eksikliğini duymaksa özlemek, onla olan anların tadına doyamamaksa, her sevgili hak eder bunu.
özlendiğini bilmeyen bir sevgili, özlemsiz ilişkinin mezarını kazan özlemeyen sevgiliyi izler. önce ses çıkarsa da ölümün kaçınılmazlığı karşısında belki de bir ceza olarak artık susar. *
