daha bir umursamazım sanki.
daha bir vurdumduymaz.
dinlemiyorum çoğu söyleneni
aldırmıyorum hakkımda düşünülenlere.
hiçbir bakış, hiçbir söz, hiçbir tavır acıtmıyor canımı.
hiçbiri engel olmuyor uykumun bölünmesine.
kendimle bu denli didişirken ben, müsade etmedim dış etkenlere.
lakin omuz silkmekten yoruldum,
önemser gibi gözükmekten de öyle.
günlerce üzülmek bir şeye ya da
öyle mutlu olmak ki paylaşmak istemek herkesle
nasıl olurdu unuttum.
daha bir gamsızım sanki.
daha bir terk etmeye hevesli.
vedalarım bas bas bağırarak olmadı benim.
elvadalara ve gözyaşlarına teslim etmedim birikmiş sözlerimi.
söyledim bazen, yanıt beklemedim ama.
sevdim bazen, bi cesaret söyledim. aman ha yanlış anlaşılmasın, karşılık beklemedim.
kızdım ya da, unuttum. affettim sanılmasın, yok saydım.
hayatımı belirli aralıklarla elekten hep geçirdim.
yere düşenleri toplamaya hiç yeltenmedim.
kaybetmeye alışkın biri olarak ben kazanmayı hiç düşlemedim.
hadi düşledim diyelim, hiç gayret göstermedim.
bugün biri çıksa dese:
"hadi canım sende" diye,
hiçbir sözüm olmaz, gülümserim sadece.
daha bir kayıtsızım dışardan bakıldığında.
bu da umrumda değil aslında.
