saygı görmek de saygı beklemek de her insanın hakkı tabii de, sorun saygının ne oldugunda çıkıyor, hangi hareket kime göre saygısızlık... muhammed' in başına hz. yazmamak saygısızlık mı değil mi, ya da ezan okunurken müziği kapatmamak... diğerinin müzik dinleme hakkına saygısızlık değil midir kapatmasını istemek? varoluş teorisi olarak evrim' i benimsediğini söyleyen bir insan varken ortamda, ''maymundan gelmiş lan bunlar hoaaa'' deyip gülerken başkalarından çok daha fazlasını istemek ne kadar ahlaklıca acaba... başkalarının inançlarına ''lan bu saçmalıklara nasıl inanıyorlar'' diyebiliyorken, bir başkasının kendi inancını saçmalık olarak görmesini kabullenemiyorsa, saygıyı hakediyor mudur? aslolan şu ki, hiçbir zaman kişilerin saygı beklentisini karşılayamazsınız, birini memnun etseniz de öteki hep daha fazlasını isteyecektir... ama önemli olan başkalarının neyi ne kadar istediğinden ziyade kendi düşüncesi olduğu için, kendisine neyi yakıştırıyorsa o kadarını yapmalı insan, başkalarının karşılığında birşey yapıp yapmadığına bakmadan...
edit; değinmeden gecemeyecem, dinsiz olmak kolay birşey değildir, çoğunluk belli bir inanç üzere yetiştirildiğiniz için önce kendinizle sonra da toplumla çelişirsiniz... sorgulamaya başlayınca önce inandıklarınızı okur ama mantıksız gelmeye başlayınca inanmaktan vazgecersiniz... kendi aklınız ve mantıgınızla vardığınız sonuçları insanlar yargılamaya başlarlar... ben işletme okuyacağım demek kadar kolay kabul görmez çevrenizde... sizden sürekli somut bir sebep isterler, kendileri inanmak için hiçbir sebep bulmamış babalarından öğrendiklerine inanan şahıslar, sizin beyninizi sorgular... ve siz ister istemez tekrar tekrar aynı şeyleri konuşmak yerine daha fazla okumayı tercih edersiniz... ayrıca sorgulama ve araştırma hiçbir zaman bitmez hayatınızda... velhasılı inandıklarından vazgeçmek kolay değil tam tersine zor olana talip olmaktır...
